مدادسیاه

مدادسیاه

استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع آزاد است.
مدادسیاه

مدادسیاه

استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع آزاد است.

قرن روشنفکری

قرن روشنفکری که پیش از این با همین ترجمه با عنوان انفجار در کلیسای جامع به فارسی منتشر شده بود رمانی است از نویسنده ی رد گم، آلخو کارپانتیه.

قرن روشنفکری رمانی شبه تاریخی است. زمان داستان حد فاصل پیروزی انقلاب کبیر فرانسه(1789) تا قیام خونین مادرید علیه اشغالگران فرانسوی(دوم ماه مه 1808) است. کتاب یک مقدمه، یک موخره و چهل و هفت بخش در هفت فصل دارد که بیشتر آنها با اسم یکی از آثار خالق تابلوهای دوم و سوم ماه مه 1808، فرانسیسکو گویا شروع می شود*.

شخصیت اصلیِ برگرفته از تاریخ داستان، مرد جوانی است به اسم ویکتور هوگ. داستان در کنار او دو شخصیت محوری جوان تر دارد؛ دختری به اسم سوفیا و پسر عموی او استبان. این دو در شروع داستان به اتفاق برادر سوفیا، کارلوس در خانه ی پدری سوفیا و کارلوس در کوبا زندگی می کنند. آغاز داستان مقارن سالگرد درگذشت پدر خانواده است. در این زمان سه جوان که همگی گرایشات ترقی خواهانه دارند، در وضعیتی بی ترتیب و آشفته تحت سرپرستی وصی پدر زندگی می کنند. راوی داستان به جز مقدمه ی آن که توسط استبان(بدون ذکر نام) روایت می شود** دانای کل است.

ورود ویکتور هوگ به داستان به تناسب شخصیت و رفتار او طوفانی و اسرار آمیز است. او در صبحی بارانی با مشت درهای متعدد خانه ی سوفیا را یکی پس از دیگری می کوبد و چون دری بر رویش گشوده نمی شود این کار را دوباره و سه باره از سر می گیرد و در پایان کارتی از خود جای می گذارد و می رود تا کمی دیگر باز گردد.

هوگ که مردی پرشور و انقلابی است به مجرد ملاقات با بچه ها آنان را مجذوب شخصیت، دانش و رفتار خود می کند. او به کمک دوست پزشکی از همفکران خود استبان که از حساسیتی مرگبار در عذاب است را نجات می دهد و دل و ذهن سوفیا را تصاحب می کند. ویکتور هوگ فردی قدرت طلب و خودکامه است. او به همراه استبان در فرانسه به انقلاب می پیوندد و در زمان اقتدار روبسپیر به جزایر آنتیل مامور می شود. صحنه ی برپا شدن گیوتین که در مقدمه آمده مربوط به جایی در میانه های داستان است که ویکتور هوگ با کشتی های تحت امر خود به یکی از جزایر مستعمره ی فرانسه در دریای کارائیب پا می گذرد.

قرن روشنفکری در واقع داستان انقلاب کبیر فرانسه و پیامد های آن است. نگاه کارپانتیه نسبت به آن انقلاب و تبعات آن پرسش گرانه و انتقادی است. از همین روست که داستان با جمله ی« دیشب دیدم که گیوتین باز برپا شد.» شروع می شود و با ماجرای ناپدید شدن دو تن از اشخاص محوری در ماجرای شورش مادرید که از آن یاد شد خاتمه میابد.

کارپانتیه همچون در رد گم ـ و به رغم تفاوت های فاحش فضای دو اثر ـ در این داستان هم فردی عاشق طبیعت، یا به تعبیر بهتر، عاشق توصیف طبیعت دیده می شود. او در جای جای متن، حتی در کشاکش یک ماجرای دلهره آور، داستان را به حالت تعلیق در می آورد تا با فراغ بال به توصیف انعکاس نور بر سطح آب، اشکال خیال انگیز ابرها و صخره ها ، جزئیات دنیای شگفت انگیز زیر آب و نظایر اینها بپردازد.

قرن روشنفکری ترجمه ی سروش حبیبی است و توسط انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است. 


                                                              شهریور1396

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

* مترجم در مقدمه ی خود بر کتاب عبارات شروع فصل ها را نقل قول از گویا فرض کرده است در حالی که چنین نیست. 

نظرات 5 + ارسال نظر

سلام .
همیشه دیدن فیلم های این دوره از تاریخ برایم جذاب بود .و به فکر پیدا کردن یک رمان خوب از این برهه هستم .
این معرفی خوب شمارو هم در یادداشت هام اضافه میکنم.

در رابطه با مطلبی به تازگی در آن برهه از زمان و مراسم وحشیانه و جاهلانه گردن زنی با گیوتین و شخصیت های گرفتار شده آن درآن سالها جستوجویی کرده ام و به واقع تاسف خوردم .

انقلاب کبیر فرانسه از حوادث بسیار تاثیر گذار و دوران ساز تاریخ است و مثل هر انقلاب دیگری به دوره های مختلفی تقسیم می شود که هرکدام موافقین و مخالفین خودش را دارد. استفاده ی افراطی و بحث برانگیز از گیوتین مربوط به دوره ی حاکمیت ژاکوبن ها به رهبری روبسپیر است که شخصیت اصلی این داستان از پیروان بی چون و چرای اوست.

سحر 1396/06/11 ساعت 18:06

ای بابا، من جا ماندم

مداد جان قرار بود این یکی رمان را قبلش خبر دهید تا با شما بخوانم ... حالا اشکالی ندارد، امیدوارم بشود زود زود بخوانمش!

ببخشید. اصلا قرارمان یادم نبود. برای اولین انتخاب از کارپانتیه رد گم را پیشنهاد می کنم.

مدادِ عزیز، سلام
+ از این نویسنده هیچ کتابی نخونده م. اما هم روایت تاریخی، و هم تاریخ روایی رو در کل دوست دارم.
+ سوال: کارپانتیه توی روایتش عینی و واقع گراست، یا رگه های رئالیسم جادویی و این قضایا داره؟ منظورم اینه که در مقام مقایسه، آثارش بیشتر شبیه به کارهای فوئنتس هست یا یوسا؟
+ ممنونم بابت نوشتن این مطلب خوب.

سلام و درود
گرچه برخی کارپانتیه را سرآغاز رئالیسم جادویی می دانند اما او در مجموع نویسنده ای واقع گراست. در آثار او (برای مثال در رد گم) گاه با اتفاقاتی مواجه می شویم که نادر و عجیب ولی واقعی اند نه از انواعی که مثلا در آثار مارکز می بینیم و ویژگی ممیز رئالیسم جادویی است.
ممنون از توجه شما.

میله بدون پرچم 1396/06/23 ساعت 10:36

سلام
اتفاقاً دیشب داشتم بخشی از کتاب انقلاب فرانسه و رژیم پیش از آن (توکویل) را می‌خواندم... این قسمت درخصوص این موضوع بود که چرا نفرت از فئودالیسم در فرانسه بیش از نقاط دیگر اروپا بود درحالیکه عملاً فئودالیسم در آنجا به نسبت باقی اروپا بسیار بسیار ضعیف‌تر بود.
و اما این کتاب را به یکی از دوستان هدیه داده‌ام ولی هنوز خودم نخوانده‌ام. به توصیه شما سعی می‌کنم اول رد گم را بخوانم.

آثار معروف توکویل یعنی همین کاری که به آن اشاره کرده ای و تحلیل دموکراسی در آمریکا هر دو کارهایی درخشانند . تحلیل او از انقلاب فرانسه چیزهای زیادی دارد که باورهای رایج در باره ی آن رخداد را به چالش می کشد.
هر وقت رد گم را به نظر خواهی گذاشتی یک رای از طرف من منظور کن.

سلام
منم "رد گم" رو هدیه دادم
اما توصیفات آخرت رو دوست داشتم که جدا از موضوع, از خیر چیزی که دلش می خواد بگه نمیگذره. رمان نویسان بزرگ همگی شاعرن. شک ندارم.

توماس مان می گوید نویسنده ها هنرمندان سرخورده دی دیگر هنرها هستند. شاید رمان نویس های بزرگ همگی شاعران سرخورده باشند.

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد