زندگی حشره ای

زندگی حشره ای رمانی فانتزی ـ سوررئال از ویکتور پلوین است که از برجسته ترین چهره های ادبی روسیه ی معاصر شناخته می شود.

زمان داستان سالهای پس از فروپاشی کمونیسم در روسیه و مکان آن شبه جزیره ی کریمه است.

داستان فاقد شخصیت اصلی است و اشخاص آن آدم ـ حشراتی اند که تشخیص وضعیت انسانی یا حشره ای آنها اغلب کار آسانی نیست.

حشرات داستان شامل پشه ها، مگس ها، مورچه ها، سوسک های سرگین غلتان، شب پره ها، زنجره ها و دیگر انواع به گونه ای انتخاب شده اند و ماجراهایی را از سر می گذرانند که می تواند وجوه و شئون مختلف زندگی انسان معاصر به طور اعم و انسان روسی پسا شوروی به طور اخص را به نمایش بگذارند؛ زندگی ای بی سر و سامان و بی خط و ربط و در یک کلام بی معنا.

داستان شامل پانزده برداشت است که هرکدام اسمی دارند و نوعاً شامل ارجاعاتی به دیگر آثار فکری ـ فرهنگی اند.

زندگی حشره ای را به رغم نوآوری های شکلی آن می توان در ادامه سنت ادبی روسی دانست که تعیین تکلیف انسان و جهان را وظیقه ی خویش می دانست.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مشخصات کتاب: زندگی حشره ای، ویکتور پلوین، ترجمه ی زینب یونسی،  انتشارات نیلوفر.

اومون را

اومون را نخستین اثر ترجمه شده به فارسی از نویسنده ی معاصر روسی، ویکتور پلوین است.

زمان داستان دوره ی حاکمیت شوروی و سال های پس از فرود آمدن آپولو بر سطح ماه است. شوروی که پیش از آمریکا فضانورد به فضا فرستاده بود برای آن که در رقابت فضایی از آمریکا عقب نماند برنامه ای را برای فرود یک سفینه ی با سرنشین در قطب جنوب ماه تدارک می بیند.

شخصیت اصلی داستان، اومون را کریوومازوف که از کودکی عاشق فضانوردی است به اتفاق دوست خود میتوک در مدرسه ی هوانوردی ثبت نام می کنند و پس طی دوره های آموزشی مختلف به عضویت تیم پروژه ی ماهنورد مزبور در می آیند.

در ابتدا همه چیز عادی به نظر می رسد امّا  کم کم این تردید ایجاد می شود که انگار یک جای کار می لنگد. در حقیقت جان کلام نویسنده این است که در حاکمیت توتالیتر هر چیزی می تواند غیر از آن چیزی باشد که به نظر می رسد.

توجیه کردن تیم پروژه و امون را که در آن عهده دار نقش نهایی است، در این مورد که بنا نیست کارها چنان که از ابتدا به آنان گفته شده پیش برود کار ساده ای نیست. اعضای تیم برای پذیرش موضوع باید تحت آموزشهای ویژه از جمله آموزش ایدئولوژیکی قرار بگیرند که مربی آن سرهنگی ویلچر نشین به اسم اورچاگین است و هم اوست که کلام آخر را در مورد حقیقت و دروغ تحت حکومتی که وی کارگزار آن است به زبان می آورد: «ما کمونیست ها فرصت پیدا نکردیم تا اعتبار ایده هامون رو به اثبات برسونیم ـ جنگ انرژی زیادی ازمون گرفت و همین طور مبارزه با باقی مونده های گذشته و دشمنان داخلی. به خاطر تمام این ها نتونستیم غرب رو در زمینه ی تکنولوژی شکست بدیم. ولی جبهه ی جنگ عقاید، میدان نبردیه که حتا برای کسر ثانیه هم نباید ازش غافل شد. پارادوکس ـ جزء دیگه ی دیالکتیک ـ اینه که ما حقیقت رو با دروغ اثبات می کنیم، چون مارکسیسم با خودش حقیقت مطلق و بی چون و چرا رو به همراه داره...»

اومون را در مجموع اثر ضد ایدئولوژیکی  تخیلی، انتقادی و آیرونیک با تعلیق ها یی نفس گیر و غافل گیری های متعدد و تو در توست. ترجمه ی کتاب کار پیمان خاکسار است و نشر چشمه آن را به چاپ رسانده است.