مدادسیاه

مدادسیاه

استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع آزاد است.
مدادسیاه

مدادسیاه

استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع آزاد است.

دژ


دژ، اثر پزشک و نویسنده ی انگلیسی ای. جی. کرونین یکی از نخستین و معروفترین رمان ها با موضوع اخلاق پزشکی است.

داستان شروعی دارد که بی شباهت به شروع شاهکار داستایفسکی، ابله نیست: «در واپیسن ساعات بعد از ظهر یک روز پاییزی اکتبر 1921، مرد جوان ژنده ای از پنجره ی کوپه ی درجه سه ترنی تقریباً خالی، که از سوانسی به سمت بالای دره پن ول راه می پیمود، با کنجکاوی به بیرون خیره شده بود.»

مرد جوان ژنده پوش، شخصیت اصلی داستان آندرو مانسون است؛ پزشک جوان، بی چیز و آرمان گرایی که پس از فراغت از تحصیل می رود تا حرفه ی طبابت را به عنوان دستیار پزشک در شهرکی معدنی به اسم بلن لی به عنوان دستیار پزشکی قدیمی شروع کند.

مانسون در بلن لی با دونفر آشنا می شود که در زندگی او نقشی اسای ایفا خواهند کرد. اولین نفر پزشکی شورشگر، الکلی  و بی اعتقاد به روش های مرسوم طبابت به اسم فیلیپ دنی است و دیگری خانم معلم جوانی به اسم کریستین بارلو. مانسون در اولین شغل خود کوشا و موفق ظاهر می شود، با این وجود به دلیل سر پرشور و زبان تندی که دارد دچار دردسرهایی می شود.

دژ رمانی خطی، حجیم و شامل چهار کتاب است که تماماً توسط دانای کل روایت می شود. در شروع کتاب دوم مانسون در شهری باز هم معدنی اما بزرگتر به عنوان پزشکی مستقل مشغول خدمت می شود. او در آستانه ی ورود به شهر جدید ازدواج کرده است. مانسون در این بخش نتایج تحقیقاتش بر روی یکی از بیماری های معمول ریوی معدنکاران را منتشر و امتحانات تخصصی لازم برای ارتقای رتبه ی حرفه ای اش را با موفقیت پشت سر می گذارد.

در کتاب سوم  مانسون به دعوت اداره ی حفاظت از معادن ذغال سنگ و فلزات در لندن ساکن می شود. شغل تحقیقاتی پیشنهادی از سوی اداره ی مزبور که کاری حاشیه ای و کم دردسر است چنگی به دلش نمی زند. او مجددأ به طبابت رو می آورد و در لندن مطبی برای خودش دایر می کند. حضور و طبابت  در لندن به نقطه ی عطف زندگی مانسون تبدیل می شود. در کتاب چهارم که حجیم ترین بخش داستان است او اندک اندک راه های ثروتمند شدن از طریق طبابت را از همکاران پیشکسوت خود می آموزد و به میزانی که در این را پیشرفت می کند از آرمان های خود فاصله می گیرد.

کار مانسون اما با ثروتمند شدن به پایان نمی رسد. حادثه ای لازم است تا او را به خود بیاورد و به مسیری که زمانی آرزوی پیمودنش را داشت باز گرداند. آن حادثه به شکلی قاطع و مؤثر رخ می دهد و زندگی او و اطرافیانش را به کلی دگرگون می کند.

                                                           آبان 1396

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مشخصات کتاب: دژ، ای.جِی کرونین، ترجمه ی فریدون مجلسی، انتشارات نیلوفر.

نظرات 4 + ارسال نظر

معمولن شروع هر کتابی باید با توجه به خلاقیت نویسنده طوفانی و گیرا باشه. مثل همین پاراگراف این کتاب که خواننده رو به ادامه‌ی خوندن ترغیب میکنه. من خودم شروع یه کتابی جذبم نکنه نمیخونمش!

شروع داستانها از عناصر کلیدی برای فهم و نقد آنها هستند. تری ایگلتون در مورد شروع موبی دیک که جمله ای تنها سه کلمه ایست (اسماعیل خطابم کنید ) چند صفحه مطلب نوشته است.

سحر 1396/08/13 ساعت 16:49

دارم فکر می کنم با موضوع اخلاق پزشکی چه چیزی خوانده ام؟ حافظه ام نم کشیده یا چیزی نخوانده ام
رمانی در چهار کتاب یک خرده آدم را می ترساند، مگر آن که همه چیزش دقیق و حساب شده باشد ... ترجمه اش چطور بود؟

من هم یادم نمی آید با این موضوع کار دیگر خوانده باشم. کتاب در جمع حدود450 صفحه است.
ترجمه خوب است و اثر ساده و خوشخوان است.

شخصیت پزشکِ شورشگر الکلی، و خانم معلم، در ادامه ی داستان(جلدهای بعدی) هم همراه شخصیت هستند یا با اتمام جلد اول، کلا از قصه خارج می شوند؟
+ معمولا توی کتاب های چند جلدی و دامنه دار، موندن و برگشتنِ دوباره یا چند باره یکی از شخصیت های فرعی، به روندِ اصلی ماجرا و زندگی شخصیت اصلی، کار رو پیچیده و چند بعدی می کنه. خصوصا از نظر روابطی که قراره با هم داشته باشن.
+ ابله، واقعا کارِ تاثیرگذار و سترگی هست مداد خان. خیلی دوستش دارم.
اون وجهِ تراژیکش که با نوعی طنز تلخ هم همراه هست، اثری خاصی بهش داده.
اونجا "پرنس میشکین" یا همون ابله، آدمیه بسیار خیرخواه و خوشبین، که اتفاقا دوست داره خیلی از مشکلات رو حل کنه. اما می بینیم که چطور موجب فروپاشیِ خودش و خانواده ها و شخصیت های دیگه میشه.
+ شاید داستایوسکی توی این رمان می خواست شرایطی از جامعه رو تصویر و خلق کنه که در اون، اخلاقِ مسیحی(یا دستِ کم قسمتی از اخلاقِ مسیحی که مورد توجه یا عقیده ی او بوده) علی رغم تعالی، فرو می پاشه. یا دستِ کم، همه چیز رو خراب تر می کنه.
+ البته این چیزی که اینجا گفتم، نیاز به فکر و بررسی بیشتر داره. می شه از جنبه های دیگه هم بررسیش کرد. مثلا اینکه داستایوسکی چه انتقاداتی به ابلهِ دساتانِ خودش داره؟ آیا او رو کلا تایید می کنه؟

ببخشید، بحث کاملاا فرعی بود و منم پرحرفی کردم براش.

روند داستان همان است که حدس زده ای. خانم معلم در داستان می ماند و دکتر الکلی می رود و باز می گردد.
نکات جالبی که در مورد ابله گفته ای من را به این صرافت انداخت که شباهت شروع دو داستان اتفاقی نیست.
پرنس میشکین یکی از مخلوقات ماندگار عالم ادبیات است. به نظرم داستایفسکی با او همدلی بسیاری دارد.
ممنون .

میله بدون پرچم 1396/09/04 ساعت 14:42

سلام
چه کتاب خوبی برای هدیه به خواهرزاده‌ای که امسال پزشکی قبول شده است و البته بعد از اهدای هدیه کتاب را بگیری و خودت بخوانی

سلام
چه فکر خوبی. من هم خواهر زاده ای دارم که دانشجوی پزشکی است. فقط اشکالش این است که خودم پیش از او آن را خوانده ام.

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد